+48 89 512 62 28

Trochę historii

Pierwsze tysiąclecie p.n.e.

Historia Plusk sięga 3000 lat wstecz, osiedlał się tu lud koczowniczy, który wędrował na północ, w poszukiwaniu bursztynu. Wybierano miejsca nad jeziorami, z płaskim i płytkim brzegiem, z wyspą gdzie można się było ukryć przed wrogiem, a za plecami musiał być las. W lasach polowali, w jeziorze łowili ryby a na wyspie chowali zmarłych. Średnia życia wynosiła 25 lat.

Z tego okresu pochodzą pierwsze, udokumentowane ślady osadnictwa w Pluskach. Do tej pory znaleziono miedzy innymi:

Historię osadnictwa sprzed naszej ery najlepiej poznaje się po cmentarzyskach. W owych czasach lokalizowano je przeważnie na wzniesieniach z ładnym widokiem na okolice. Zwłoki palono, a prochy wsypywano do glinianych czar, które układano w dołku wyłożonym kamieniami. Zasypywano je ziemią oraz popiołem z paleniska i przygniatano kamieniami. Jako ciekawostkę można dodać, że podobny pochówek urządzano koniom. W Pluskach mamy dwa cmentarzyska sprzed naszej ery. Jednym z nich jest Góra Kuka z pięknym widokiem na jezioro i okolice. Miejsce to zostało archeologicznie zbadane w 1936 roku przez nauczyciela z Olsztyna nazwiskiem Fromm. Znalazł on tutaj i opisał 7 grobów znajdujących się na głębokości 30-70 cm.
Oto skrótowy ich opis:

  1. Dół wyłożony kamieniami, pomiędzy nimi urna z przykrywką o okrągłym dnie.
  2. Prochy pod płaskim kamieniem.
  3. Skorupy i prochy z co najmniej czterech pochówków.
  4. Zahaczone przez pług dwie urny z przykrywkami położone na bruku z małych kamieni, i prochy najprawdopodobniej ukryte. Urny o zaokrąglonym kształcie, o słabo zarysowanej szyjce z dwoma uchami nierówno przyklejonymi. Dno okrągłe, na ściankach wyprofilowany wieniec.
  5. Pomiędzy dwoma kamieniami położonymi na popiele z paleniska - kupka popiołu ze zwłok ludzkich.
  6. Grób zniszczony - w paczce z kamieniami trochę ludzkiego popiołu.
  7. Nieregularna paczka z kamieni z rozsypanym pomiędzy nimi popiołem ludzkim.

19 sierpnia 1407 roku zaczęła powstawać wieś o kształcie w jakim ją dzisiaj znamy. Założył ją Stephan Dawgel na prawie chełmińskim otrzymując od Parafii Gryźlińskiej 300 łanów ziemi, w tym 3 łany wolne od podatku dla sołtysa. Oprócz powinności wojennych był zobowiązany zarządzać sołectwem, a także rozstrzygał drobne spory w całości. W tym czasie stosunek napływowych Niemców do Prusaków był jak 1 do 3. W listopadzie 1582 roku Heinrich Preuss z kapituły warmińskiej kupił prawa do wioski, a 2 kwietnia 1599 r., otrzymał tytuł lokatora, aby ściągnąć do wioski osadników i zasiedlić ich. 

widok z Góry Kuka 1938 r.